مهندسی هوا و فضا

مهندسی هوافضا یکی دیگر از شاخه های اصلی رشته های مهندسی است که خود زیرشاخه ای از مهندسی مکانیک به حساب می آید و بر طراحی هواپیما و فضاپیما و دیگر تجهیزات پرنده تمرکز دارد. این رشته دارای دو زیرشاخه اصلی با عناوین هوانوردی و کیهان نوردی است. کاربرد مطالعاتی در این رشته از گستردگی زیادی برخوردار است و تنها به طراحی هواپیما و تجهیزات پرنده محدود نمی شود. بعنوان مثال شباهت های زیادی بین آیرودینامیک خودرو با آیرودینامیک هواپیما، سیستم های کنترل صنعتی با فرایندهای کنترل در وسایل پرنده، سازه اتومبیل و کشتی با سازه هواپیما، توربین های گاز یک نیروگاه یا پالایشگاه با یک موتور جت وجود دارد. لذا با تسلط بر مهارت های لازم و کافی رشته مهندسی هوافضا می توان علاوه بر شرکت های هوافضایی و ساخت ماهواره ای در سایر صنایعی همچون خودروسازی، نفت و گاز، نیروگاه ها و فرودگاه ها نیز مشغول بکار شد. ازجمله گرایش های رشته مهندسی هوافضا می توان به آیرودینامیک( مطالعه و ارزیابی جریان هوا و تعیین نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بررروی جسم پرنده)، پیشرانش( مطالعه و ارزیابی سامانه های جلوبرنده اعم از هوازی و غیرهوازی)، دینامیک پرواز و کنترل( مطالعه و ارزیابی رفتار و حرکات هواپیما)، سازه های هوافضایی( مطالعه، ارزیابی و بهینه کردن بخش های مختلف از سازه هواپیما و سایر تجهیزات پرنده) و مهندسی فضایی( ارزیابی پیشرانش، آیرودینامیک، سازه و مکانیک پرواز حامل و پرتابه) اشاره داشت. نکته مهم برای ورود به این رشته، تسلط داشتن کامل بر ریاضیات و زبان انگلیسی است، زیرا در ایران نیز اکثر دروس آن در تمامی مقاطع به زبان انگلیسی تدریس می شوند. دپارتمان هوافضا مهارت های نرم افزاری تخصصی مورد نیاز رشته مهندسی هوافضا با گرایش هایی مانند دینامیک پرواز و کنترل، سازه های هوایی و فضایی، پیشرانش، آئرودینامیک و مهندسی فضایی در دپارتمان مهندسی هوافضا گروه آموزشی پارس پژوهان برای دانشجویان، صنعتگران و علاقه مندان ارائه می شود.